ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ "ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΘΥΕΛΛΑΣ"

Η παρουσίαση του βιβλίου

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΘΥΕΛΛΑΣ

της Ιζαμπέλλας Παλάσκα

"Πόρτες" 4 Ιουνίου 2014

«Γράφοντας τα Χρόνια της θύελλας ξανάζησα με τον πατέρα μου»

«Αυτό το δεύτερο βιβλίο το έγραψα γιατί θεώρησα ότι, αν ζούσε, θα ήθελε να το είχε γράψει ο ίδιος προκειμένου να εξηγήσει τι πίστευε και τι ακριβώς έγινε στα χρόνια αυτά της θύελλας που τον αφορούσαν, δηλαδή από το 1944 μέχρι το 1955. Βέβαια, δίνω όσα συνέβησαν σε τρίτο πρόσωπο και προσπαθώ να τα δώσω αντικειμενικά, πάντως σε καμιά περίπτωση δεν τα εξωραΐζω εκ των υστέρων. Δεν είχα καμιά τέτοια πρόθεση άλλωστε, παρά μόνο να λεχθεί η αλήθεια που τον αφορούσε. Και μόνο», γράφει η Ιζαμπέλλα Παλάσκα στον πρόλογο του βιβλίου της «Τα χρόνια της θύελλας» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Α.Α. Λιβάνη» και παρουσιάστηκε χθές το βράδυ στο all day cafe-restaurant piano bar Πόρτες.

Για το βιβλίο μίλησαν οι κ. Στέφανος Κασιμάτης, δημοσιογράφος, Μιχάλης Κατσίγερας, δημοσιογράφος και συγγραφέας, και Δημοσθένης Κούνουνας, δημοσιογράφος, συγγραφέας.

«Τα δυο αυτά βιβλία αφηγούνται μια σημαντική ταραγμένη περίοδο» προλόγισε συντονίζοντας την εκδήλωση ο εκδότης Ηλίας Λιβάνης.

«Δεν έχω να πω κάτι άλλο για το βιβλίο. Θα ήθελα, όμως, να πω λίγα πράγματα για τον πατέρα μου. Ξαναβρεθήκαμε το 1975, αρχίσαμε να περπατάμε μαζί, μου μιλούσε. Κρατούσα έναν θυμό μέσα μου, γιατί εκείνος μου μιλούσε για εκείνα τα γεγονότα, εκείνα τα χρόνια κι εγώ ήθελα να μιλάω για τον πατέρα μου. Τα βιβλία ξεκίνησαν με μια σειρά από συμπτώσεις. Είχα αρχίσει να γράφω ένα μυθιστόρημα όταν βρήκα το αρχείο του και τα ευχαριστήρια γράμματα, από ανθρώπους που είχε κάποτε σώσει. Και είπα, α, είχε κι αυτή την πλευρά. Για μένα ήταν ένας απόμακρος άνθρωπος. Και γράφοντας άρχισα πια και να τον δικαιολογώ και να τον καταλαβαίνω», είπε εμφανώς συγκινημένη η συγγραφέας, αναφερόμενη και στα δύσκολα: «Μέχρι τότε άκουγα διάφορα. Εξάλλου είναι αντιπαθητικό και μόνο το να είσαι διευθυντής της Ζίμενς. Εγιναν διάφορα, κατηγορήθηκε και δικάστηκε, αθωώθηκε. Και μόνο το ότι δεν έφυγε από την Ελλάδα ενώ ήξερε ότι θα τον συλλάβουν, υπήρξε πάντοτε πολύ σημαντικό για μένα. Ακουγα συνέχεια ότι είναι μέγας συνεργάτης των Γερμανών και δωσίλογος. Αυτά τα βιβλία υπήρξαν πάνω απ' όλα δική μου ανάγκη. Προσπάθησα να αφήσω απέξω το συναισθηματικό κομμάτι αλλά δεν παύω να είμαι κόρη του. Η ιστορία γράφεται, εξάλλου, και από τις δύο πλευρές και όλα αυτά υπήρξαν γραμμένα. Αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση. Γράφοντάς τα ήταν σαν να ξανάζησα με τον πατέρα μου. Δεν επιδιώκω να είναι ούτε συμπαθής ούτε αντιπαθής. Θέλω να τον δουν και να τα δουν όλα αυτά σαν ένα κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου», κατέληξε η κυρία Παλάσκα. Κι ο Μιχάλης Κατσίγερας υπογράμμισε ότι «αυτά τα βιβλία ουσιαστικά είναι δημόσια ιστορία». Ο Στέφανος Κασιμάτης υποστήριξε ότι «το δεύτερο βιβλίο ήταν για εκείνον απάντηση στο πρώτο. Ο Γιάννης Βουλπιώτης ούτε άγγελος ούτε δαίμονας. Ο Γιάννης Βουλπιώτης και άγγελος και δαίμονας. Ενας ιδιαίτερα ενδιαφέρων άνθρωπος». Και ο Δημοσθένης Κούκουνας, ανατρέχοντας στη γνωριμία και στις συζητήσεις του, επανέλαβε ότι «είχε άποψη, μιλούσε για όλα αλλά για τα προσωπικά του ποτέ, τ' αντιμετώπιζε πάντα με μια απαξία και πικρία».

Η εποχή
Στον δεύτερο τόμο της ιστορικής μυθιστοριογραφίας με τον τίτλο «Τα χρόνια της θύελλας» αναφέρεται στη χρονική περίοδο 1944-1955, συμπεριλαμβάνοντας Δεκεμβριανά, κυβερνήσεις μετακατοχικές, πολιτικά και επιχειρηματικά συμβάντα, τις προσωπικές περιπέτειες του Γιάννη Βουλπιώτη όσον αφορά τις δίκες, τη ζωή της χώρας αλλά και τη δική του μετά τον πόλεμο και την Κατοχή: «Αλλωστε, ήξερε καλά πως οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: στους ευγνώμονες και στους αγνώμονες. Στους καλούς και στους κακούς, στους έντιμους και στους ανέντιμους. Οταν μάθαινε πως και κάποιος άλλος που αρχικά είχε δηλώσει πρόθυμος να καταθέσει στη δίκη τώρα τα γύριζε, γινόταν έξαλλος μέσα του, αλλά εξωτερικά έδειχνε να μην ενοχλείται» (σελ. 125).

«Μέσα από τα δύο αυτά βιβλία κατάλαβα και γνώρισα καλύτερα και τους δυο μου γονείς, γιατί αναγκάστηκα να μάθω, να ερευνήσω για εκείνα τα δύσκολα χρόνια και να παρακολουθήσω τη ζωή τους σαν ένα τρίτο πρόσωπο μέσα από την ιστορία του τόπου μου» γράφει η συγγραφέας στην εξίσου αποκαλυπτική της εισαγωγή, επιμένοντας: «Η ζωή τους ήταν συναρπαστική. Η μητέρα μου συμμετείχε στις δυσκολίες που προέκυπταν λόγω της ανάμειξης του πατέρα μου σε πολιτικές και όχι μόνο καταστάσεις. Τον στήριξε, τον βοήθησε και έζησε τις συνέπειες που επέφεραν οι κατηγορίες και η φυλάκισή του και, παρόλο που ήταν πολύ νέα, στάθηκε δίπλα του με αφοσίωση μέχρι το τέλος».

Ταξίδια στον κόσμο, μελέτες και δράσεις

Η συγγραφέας Ιζαμπέλλα Παλάσκα, κόρη του Γιάννη Βουλπιώτη και της Ελεν Ευγενίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Pierce College στην Αθήνα και στη συνέχεια πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπου και έζησε για πολλά χρόνια. Παρακολούθησε σεμινάρια ψυχολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει ασχοληθεί με παρόμοιες μελέτες, ενώ ανέπτυξε δράσεις κατά του αλκοολισμού και των ναρκωτικών. Το 2012 από τις εκδόσεις «Α.Α. Λιβάνη» κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της, ιστορική μυθιστοριογραφία με τον τίτλο «Αγγελος ή Δαίμονας, Ο αμφιλεγόμενος Πατέρας μου», με αντικείμενο την πολυτάραχη ζωή του πατέρα της, ο οποίος διαδραμάτισε σημαντικό παρασκηνιακό ιστορικό ρόλο κατά τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής.

ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ

(Έθνος, 5/6/2014)